ترمزهای دیسک و درام هر دو مبتنی بر سیستم فشار هیدرولیکی هستند. ترمز با یک نیروی مکانیکی شروع می شود - پای شما با فشار دادن پدال ترمز.

وقتی صحبت از ایمنی رانندگی می شود ، هیچ چیز مهمتر از لاستیک و ترمز شما نیست. در اینجا راهنمایی برای دو نوع ترمز اتومبیل ، دیسک و درام آورده شده است. ما توضیح می دهیم که آنها چگونه کار می کنند ، چگونه متفاوت هستند و به طور یکسان ، چرا ممکن است شما هر دو نوع را در یک وسیله نقلیه داشته باشید ، چه نوع پوششی را انتظار داشته باشید و چه بخش هایی به تعمیر و نگهداری نیاز دارید.

مبانی سیستم ترمز

ترمزهای دیسک و درام هر دو مبتنی بر سیستم فشار هیدرولیکی هستند. ترمز با یک نیروی مکانیکی شروع می شود - پای شما با فشار دادن پدال ترمز.

پیستون مایع ترمز را درون سیلندر اصلی واقع در زیر کاپوت خودروی شما در نزدیکی موتور شما فشرده می کند. این فشار هیدرولیکی زیادی ایجاد می کند و نیروی بسیار بیشتری از تلاش کوچک فشار دادن پدال روی پدال ایجاد می کند.

فشار از طریق مایع ترمز از طریق خطوط ترمز و سپس از طریق شیلنگ های ترمز (لوله های قابل انعطاف) منتقل می شود که خطوط را با مونتاژ ترمز در هر چرخ وصل می کند.

در آنجا ، سیلندرهای چرخ آن فشار هیدرولیک را به نیروی مکانیکی برمی گردانند. مواد اصطکاک ترمز در برابر دیسک ترمز یا طبل فشار داده می شود ، وسیله نقلیه شما را کند یا متوقف می کند.

مبانی ترمزهای دیسک

امروزه ترمزهای دیسکی در اکثر وسایل نقلیه یافت می شوند. آنها بر روی محور جلو و اغلب عقب نیز نصب شده اند. برای متوقف کردن چرخ (و ماشین شما) ، یک ترمز دیسک از یک کولیس مجهز به لنت های ترمز برای گرفتن دیسک ریسندگی یا روتور استفاده می کند.

کولیس است مونتاژ به وسیله نقلیه با براکت نصب شده پس از آن قاب روتور. به نظر می رسد و مانند یک گیره c کار می کند. آن شامل:

لنت ترمز: صفحات فلزی متصل به موادی است که مانع اصطکاک می شود.

یک یا دو پیستون برای فشار دادن لنت های ترمز در برابر روتور هنگام ترمز گرفتن.

پیچ خونریزی برای سرویس دهی به ترمزها و تعویض مایع.

مهر و موم پیستونی لاستیکی که از نشت مایع ترمز جلوگیری می کند و هنگام ترمز پیستون را عقب می اندازد.

یک غرفه گرد و غبار برای دور نگه داشتن آلاینده ها از سیلندر.

گیره های ضد ضربه ای که پدهای ترمز را ثابت نگه می دارد.

روتور از چدن یا کامپوزیت استیل / چدن ساخته شده است. به مرکز چرخ وصل شده و با چرخ چرخانده است. سطح تماس لنت های ترمز است. هنگامی که روی ترمزها قدم می زنید ، مایع ترمز تحت فشار بر روی پیستون های داخل کولیس فشار می آورد و لنت های ترمز را در مقابل روتور مجبور می کند. با فشار دادن لنت های ترمز بر روی هر دو طرف دیسک ، اصطکاک چرخش چرخ را متوقف می کند.

روتورها هم می توانند جامد باشند و یا از تهویه استفاده شوند. هواکش ها دارای سطح بیشتری هستند و راحت تر گرما را از بین می برند.

دو نوع ترمز دیسک

دو نوع ترمز دیسک وجود دارد که نام آنها از نوع کولیس ترمز استفاده شده است: شناور و ثابت.

نوعی کولیس شناور (که به آن کشویی نیز گفته می شود) رایج ترین نوع است. دارای یک یا دو پیستون است. هنگامی که ترمزها اعمال می شوند ، لنت ترمز داخلی در برابر دیسک مجبور می شود در حالی که در همان زمان ، بدنه کولیس به روتور نزدیکتر می شود. این عمل سکوی ترمز خارجی را در مقابل روتور مجبور می کند.

طراحی کولیس ثابت دارای یک یا چند پیستون است که در هر طرف روتور نصب شده است. خود دستگاه کولیس جوانه نمی زند: این سفت و سخت به یک براکت کولیس ترمز یا اسپیندل بسته می شود. هنگامی که ترمزها اعمال می شوند ، فقط پیستون های کولیس حرکت می کنند ، و فشار دادن لنت های ترمز در برابر دیسک.

اصول ترمز طبل

ترمز درام نوعی ترمز قدیمی است که در وسایل نقلیه امروزی رایج نیست. در صورت استفاده از آنها فقط در محور عقب قرار دارد.

آنها از لنت های ترمز به عنوان ماده اصطکاک استفاده نمی کنند. به جای کالیپر که پدهای ترمز را در مقابل روتور بست می کند ، سیستم ترمز درام دارای یک سیلندر چرخ با پیستون ها است که کفش ترمز را به سمت داخل درام چرخشی فشار می دهد. این تماس باعث کندی و چرخش طبل ترمز و چرخ می شود.

اگرچه هر دو با همان هیدرولیک اساسی کار می کنند ، اما دو نوع ترمز متفاوت عمل می کنند. ترمزهای دیسک کارایی بیشتری دارند ، قدرت متوقف کردن بهتری را فراهم می کنند ، گرما را آسان تر می کنند و در شرایط مرطوب بهتر کار می کنند ، در حالی که پیچیده تر هستند.

بیشتر خودروهای امروزی دارای ترمز دیسک در هر چهار چرخ هستند. برخی از مدل های پایه دارای دیسک در محور جلو و درام در عقب هستند تا هزینه ها پایین بیاید. در این مدل ها ، چرا دیسک در جلو قرار می گیرد و درام در عقب قرار می گیرد؟ این به دلیل عوامل وزن است. یک وسیله نقلیه معمولی و بدون بار در حال حاضر حدود 10 درصد سنگین تر در جلو به دلیل موتور است. سپس وقتی به ترمز ضربه می زنید ، وزن خودرو به جلو منتقل می شود. قدرت ترمز بیشتری در آنجا مورد نیاز است و این امر باعث می شود تا کار ترمز دیسک شود.

در اینجا بیشتر به چگونگی مقایسه ترمزهای دیسک و درام می پردازیم.

بهره وری

پایان قدرت. ترمزهای دیسک نیروی ترمز بیشتری را سریعتر اعمال می کنند و در نتیجه مسافت های کوتاه تر متوقف می شوند.

مدیریت گرما. از آنجا که در معرض هوا قرار دارند ، ترمزهای دیسک بهتر خنک می شوند. اجزای ترمز طبل آنقدر در معرض هوا نیستند که پس از ترمز زمان بیشتری برای خنک شدن دارند. این می تواند باعث محو ترمز شود ، از بین رفتن قدرت متوقف شدن هنگام گرم شدن مواد اصطکاک.

عملکرد مرطوب. ترمزهای دیسک در شرایط مرطوب عملکرد بهتری دارند زیرا در هوا وجود دارد و هوا را به راحتی خاموش می کند. بعلاوه ، روتورها با کشیدن لنت های اطراف آنها خشک می شوند. هنگامی که آب درون یک ترمز طبل قرار می گیرد ، تمایل دارد که درون طبل گیر بیفتد ، بنابراین خشک شدن مواد اصطکاک بیشتر طول می کشد.

وزن. دیسک ها نسبت به ترمزهای درام سبک تر هستند که برای اعمال همان نیرو طراحی شده اند.

ترمز اضطراری. ترمز اضطراری وسیله نقلیه معمولاً در محور عقب اعمال می شود. این ویژگی نصب بر روی ترمز درام آسانتر از کولیس یا داخل هاب روتور ترمز دیسک است.

سرویس دهی

تمیز کردن. ترمزهای دیسک خود تمیز می شوند. لنت های ترمز در هنگام کار ، روتور را از بین می برند. ترمزهای طبل بسته هستند و مستعد جمع شدن گرد و غبار از کفش هستند ، بنابراین به تمیز کردن دوره ای نیاز دارند.

تعمیرات ترمزهای طبل از سخت افزار بیشتری برخوردار بوده و می توانند از نظر سرویس پیچیده تر باشند. اما کفش ترمز و سیلندرهای درام معمولاً هزینه کمتری نسبت به لنت های ترمز دیسک و کالیپر دارند.
 

نگهداری

از آنجا که گرمای زیادی توسط سیستم ترمز ایجاد می شود ، مقدار زیادی می تواند اشتباه پیش برود. عمل ترمز ، انرژی جنبشی (متحرک) وسیله نقلیه را به انرژی حرارتی (گرما) تبدیل می کند و قسمت های زیادی را در معرض دمای بسیار بالا قرار می دهد.

این به معنی سایش و پارگی زیادی حتی در شرایط عادی است. بعضی از اجزای ترمز در طول عمر وسیله نقلیه نیاز به تعویض دارند. فاصله زمانی مشخصی برای این کار وجود ندارد زیرا این امر به سبک رانندگی ، آب و هوا و شرایط جاده شما بستگی دارد.

راه حل فقط به دست آوردن چک های منظم و تعویض لنت ها ، کفش ها و سایر اجزای سازنده قبل از اینکه ترمز به خطر بیفتد یا سایر قسمت ها آسیب نبینند.

مواد اصطکاک

لنت های ترمز دیسک ، روتور را از طریق اصطکاک کند می کند و آنها را با استفاده معمولی می پوشند. سرانجام ، آنها بسیار نازک می شوند تا عملکرد مناسب داشته باشند. همین مورد برای کفش ترمز طبل. مواد اصطکاک روی کفش فرسوده می شود و ترمز به خطر می افتد.

این اجزا باید به طور مرتب مورد بازرسی قرار گیرند. شما نمی خواهید صبر کنید تا پد ها و کفش ها به سمت فلز فرو روند و در مقابل روتور یا طبل آسیاب کنید.

سایر موارد موجود در سیستم ترمز نیز به همان اندازه مهم هستند که بتوانند تعمیر خوبی داشته باشند. سرویس ترمز معمول نیز باید موارد زیر را شامل شود.

مایع ترمز

سیستم ترمز باید به طور مرتب از نظر نشتی بررسی شود و مایعات باید هر چند سال یک بار تعویض شوند (معمولاً هنگام ترمز گرفتن). هر گونه نشتی در سیلندر اصلی ، مخزن مایع ترمز ، سیلندر چرخ ، خطوط یا شیلنگ باعث کاهش فشار هیدرولیکی می شود که با فعال شدن ترمزها ایجاد می شود. در اصل ، سیستم قادر به تولید نیروی کافی لازم برای ایجاد نیروی ترمز نیست. متوجه می شوید که باید سرعت پدال ترمز خود را خیلی بیشتر فشار دهید تا سرعت آن متوقف شود.

گاهی اوقات تغییر مایعات ترمز نیز ضروری است. این مایع به طور خاص برای جلوگیری از خوردگی اجزای هیدرولیک ترمز ساخته شده است. اما آلودگی زمان و رطوبت می تواند به توانایی آن در انجام این کار مهم آسیب برساند.

رطوبت حاصل از نفوذ مایعات با مایع ترمز مخلوط می شود و نقطه جوش را پایین می آورد. اگرچه در مقابل تبخیر مقاومت می کند ، مایعات ترمز احتمالاً در هنگام گرم شدن بخار می شوند و به بخار تبدیل می شوند. در سیستم هیدرولیک فشار کمتری وجود خواهد داشت و باعث ایجاد پدال ترمز - احتمالاً بسیار کم می شود.

در کنار رطوبت ، همچنین ناخالصی هایی از قبیل زنگ زدگی ، ریختن جاده یا گرد و غبار ترمز بسیار مایع است و باعث آسیب داخلی قطعات و کاهش عملکرد ترمز می شود.

مهر و موم

این حلقه های لاستیکی باعث جلوگیری از نشت مایعات هیدرولیک و محافظت از آن در برابر رطوبت و آلودگی ها می شوند. آنها همچنین باعث می شوند پیستون به حالت خاموش خود برگردد ، بنابراین لنت ترمز هنگام آزاد شدن پدال ترمز به درستی خاموش می شود. اگر این اتفاق نیفتد ، شما می توانید ترمز و سایش زودرس را تجربه کنید و هنگام ترمز ، ممکن است وسیله نقلیه به یک طرف کشیده شود.

خطوط ترمز

خطوط ترمز لوله های فولادی هستند که استاد استوانه را به شلنگ های ترمز وصل می کند. پدال ترمز اسفنجی می تواند به معنای ورود هوا به یک خط باشد.

شیلنگ

شیلنگهای ترمز فشار هیدرولیک را از خطوط ترمز به سیلندرهای چرخ و کالیپر وارد می کنند. شلنگ ترمز لاستیکی انعطاف پذیر است و به سیلندرهای چرخ و کالیپر اجازه می دهد تا با چرخ ها نسبت به قاب خودرو از بالا و پایین حرکت کنند. اگر لاستیک از بین برود ، ممکن است وسیله نقلیه شما هنگام ترمز به یک طرف بکشد یا حتی ممکن است از دست دادن مایعات و خرابی ترمز نیز برخوردار شوید. اگر در داخل شیلنگ سایش وجود داشته باشد ، ذرات کوچک لاستیکی می توانند جریان سیال را محدود کرده و باعث ترمز یا کشیدن ترمز شوند.

روتورها

سطح روتور می تواند به طور یکنواخت از لنت ترمز نادیده گرفته شود و حتی در هنگام فعال شدن پدال ترمز ، لنت را در تماس نگذارید. وقتی این اتفاق بیفتد ، هنگام ترمز ، لرزش یا لرزش در فرمان را تجربه خواهید کرد.

منبع:سایت بکسل